-
1 uznawać
uznał, że … er fand, dass …, lit er befand, dass …;uznawać swoją winę sich schuldig bekennen; seine Schuld einsehen;uznawać swój błąd seinen Fehler einsehen;uznawać za słuszne gutheißen, billigen;uznawać za konieczne als notwendig ansehen;uznawać za zmarłego für tot erklären;uznawać winnym schuldig sprechen;uznawać dziecko JUR die Vaterschaft anerkennen;uznawać się winnym sich schuldig bekennen;uznawać się za pokonanego sich geschlagen geben -
2 uznawać
impf ⇒ uznać* * *uznawać coś za zaszczyt — to deem sth as an honour (BRIT) lub honor (US)
* * *ipf.- aję -ajesz, - awaj1. (= akceptować) recognize, acknowledge, accept; (rząd, osiągnięcie) recognize; ( błąd) admit; uznać dziecko prawn. father a child.2. (= poczytywać) regard (kogoś za kogoś/coś sb as sb/sth); uznawać kogoś za kłamcę regard sb as a liar; uznawać coś za konieczne deem sth necessary; uznawać coś za wiarygodne give credit to sth; uznawać coś za zaszczyt deem sth an honor; uznawać kogoś za niepoczytalnego prawn. stultify; uznawać za akt bezprawny prawn. illegalize.ipf.1. feel, think of o.s. as; uznawać się winnym admit l. confess one's guilt.2. (= poczytywać się za) consider o.s.; uznać się za przywódcę consider o.s. (to be) the leader; uznać się za pokonanego admit one's defeat.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > uznawać
-
3 uznawać
I. vt1) ( akceptować) anerkennen2) ( poczytywać za)\uznawać kogoś za kogoś jdn für jdn halten\uznawać kogoś za winnego jdn für schuldig erklären [ lub befinden]\uznawać coś za zaszczyt etw als Ehre ansehenuznać coś za konieczne etw als notwendig betrachten [ lub ansehen]\uznawać się za kogoś/coś sich +akk für jdn/etw halten
См. также в других словарях:
uznawać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Id, uznawaćznaję, uznawaćznaje, uznawaćany {{/stl 8}}– uznać {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIIa, uznawaćam, uznawaća, uznawaćają, uznawaćany {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} stwierdzać po… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
uznać — dk I, uznam, uznasz, uznają, uznaj, uznał, uznany uznawać ndk IX, uznaję, uznajesz, uznaćwaj, uznaćwał, uznaćwany 1. «dojść do wniosku, że coś jest słuszne, właściwe, konieczne, obowiązujące; orzec» Uznać czyjeś prawa do spadku. Nie uznawać… … Słownik języka polskiego